" Ktoś tutaj był i był, a potem nagle zniknął i uporczywie go nie ma ..."
Wisława Szymborska
Wczoraj, tj.1.02.2021r. obchodziliśmy 9. rocznicę śmierci Wisławy Szymborskiej, wybitnej poetki, eseistki, krytyczki, tłumaczki, felietonistki, a także laureatki Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1996).
Wisława Szymborska stanowiła fenomen i zagadkę: skromna, zamknięta, dyskretna i wyciszona elektryzowała czytelników na całym świecie. Prostota jej wierszy skutecznie opiera się objaśnieniom badaczy i bezbłędnie trafia w gust współczesnego odbiorcy.
Co decyduje o popularności Szymborskiej i jej sukcesie?
Osobliwość stylu, wyłączność rozumiana jako warunek twórczej i egzystencjalnej niezależności. Wisława Szymborska stworzyła własną szkołę pisania, własny język – pełen dystansu do wielkich wydarzeń historycznych, do biologicznych uwarunkowań ludzkiego istnienia, do społecznej roli poety, prawd przyjmowanych na wiarę, nawyków czy stereotypów. Język współczucia dla pokrzywdzonych, język zachwytu nad urodą życia, które poraża swym pięknem, nielogicznością, tragizmem. Język wyważonych sądów i stonowanych uczuć Język paradoksu, z pozoru prosty, a w istocie wyrafinowany
i przewrotny. Wisława Szymborska pisała mało; obliczono, że wydała zaledwie dwie i pół setki wierszy. Być może dzięki temu ograniczeniu są one prawie bez wyjątku arcydziełami.
Wisława Szymborska debiutowała na łamach „Dziennika Polskiego” wierszem Szukam słowa w 1945.
Jest autorką następujących tomików poezji: "Dlatego żyjemy" 1952; "Pytania zadawane sobie" 1954; "Wołanie do Yeti" 1957; "Sól" 1962; "Sto pociech" 1967; "Wszelki wypadek" 1972; "Wielka liczba" 1976; " Ludzie na moście" 1986; " Koniec i początek" 1993; " Chwila" 2002; " Dwukropek" 2005; "Tutaj" 2009.
Wspominając Wisławę Szymborską zachęcamy do zapoznania się z dziełami, które możecie znaleźć w naszym księgozbiorze.
Nauczyciele bibliotekarze